Trouwfilms in een filmische jas. Tijdloos & artistiek.

Koppels die zichzelf durven te zijn, authentiek, een gedurfde en eigen stijl hebben, daar word ik enthousiast van. Drie jaar geleden begon ik officieel met het filmen van bruiloften. In deze tijd dacht ik dat alles nog groots moet zijn en álles en élk gefilmd moest worden. Ik filmde met een Movi Stabilisor (een groot bulk ding!) en het was alles behalve praktisch. Het leverde mooie zwevende beelden op, wat niks toevoegde aan de emotie en de dag. Daarna kreeg ik er meer balans in en filmde ik in combinatie met een tripod/monopod. Nadat ik een camera kocht met goede interne stabilisatie realiseerde ik me dat handheld mogelijk was.

Sindsdien film ik heel simpel, de hele dag, met één camera, handheld. Het meest simpelste wat mogelijk is. Ironisch genoeg heeft dit de kwaliteit verhoogd, zie ik meer, let ik alleen maar op emotie en wat er gebeurt, loop ik niet meer krankzinnig álles te filmen en ga ik op in de menigte waardoor ik praktisch onzichtbaar ben.

Dit was een dure, maar goede les. Uiteindelijk ben ik op het punt dat ik kan zeggen; de enige échte tool van een filmmaker, is het oog en een camera.

Voor een kijkje in mijn leven: